นั่นสิ … ผมหายไปไหนจากเว็บนี้?
ผมมัวแต่ไปสร้าง community blog/website อีกแบบหนึ่งอยู่ … เป็น community blog/website ที่ผมและนักศึกษาของผมในวิชาต่างๆ จะช่วยกันค่อยๆ เขียนมันขึ้นมาให้เป็นแหล่งรวมความรู้ และประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับวิชานั้นๆ
ทุก blog จะเหมือนๆ กันอย่างนึง คือ ผมจะรวบรวม reading list เป็นเรื่องๆ ไว้ (คือเรื่องหนึ่งก็มีหลาย reading) แล้วให้นักศึกษาเข้ามาอ่าน แล้วก็ต้องไปเขียนบทความเข้ามาเพิ่มเป็น entry ใหม่ใน blog โดยที่ผมจะ moderate ให้ ว่ามันควรลงหรือไม่ควรลง บางคนเขียนมาง่ายไป หรือว่าน้อยไป (แค่บรรทัดเดียว)ื ผมก็จะไม่ publish ให้ …. ใช้การสร้าง content เป็นวิธีการวัดผล ใครสร้าง content มากกว่าและเป็น content ที่มีประโยชน์ (คือนำไปสู่ creative discussion ที่ให้ได้มาซึ่ง insight ต่างๆ รวมถึงการร่วมสร้าง creative discussion) .. ก็ได้คะแนนมากกว่าไป
ลองเข้าไปดูครับ ใครอยากจะได้ account ในวิชาอะไรเพื่อเข้าไปช่วยๆ กันก็รบกวนบอกครับ ผมจะสร้างให้
แล้วก็มีอีกอัน คือเป็น web รวมๆ พวกนี้อีกที (ณ ปัจจุบัน)
จริงๆ ไอ้ตัวนี้ผมอยากจะขยายมันออกไปมากกว่านี้ มากกว่าที่จะเป็นแค่ portal ของรายวิชาที่จะมี digital content (ที่ตอนนี้ก็คงมีแต่ podcast และ RSS ที่ feed มาจากไอ้พวก link ด้านบน) …. คือผมอยากจะให้มีการสร้าง knowledge และ content ร่วมกันในหลายๆ แง่ หลายๆ มุมมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ต่อไปอาจจะมีเรื่องกิจกรรมนักศึกษามากกว่านี้ หรือว่า event ต่างๆ มากกว่านี้….. แต่ว่า ตอนนี้ขอให้แก้ระบบให้มันเสร็จก่อน เพราะว่ามีหลายอย่างที่มันยังผิดๆ อยู่มากมาย (เกิดจากที่ programmer ของผมมอง model และ interaction design ของระบบนี้ไม่ขาดเอง และผมเองก็ไม่ได้ลงไปดูเองมากมายเท่าไหร่)
ก็ update กันนิดครับ เดี๋ยวจะคิดว่าผมหายไปนาน….. ไม่รู้มีคนคิดถึงบ้างหรือเปล่า :-)
ชื่นชมในความตั้งใจและความพยายามในการพัฒนาและเผยแพร่ความรู้นะครับ
ลองเข้าไปอ่านผลงานของนักเรียนแล้ว คิดว่ามีอยู่สองสามเรื่องที่ถ้าฝากนักเรียนไปปรับปรุงได้ก็น่าจะดี
1. เรื่องวิธีการเขียน เรียบเรียง การลำดับ วรรคตอนให้อ่านง่าย รวมไปถึงการเช็คคำถูกผิด
2. การใช้ภาษาแอ๊บแบ๊ว
3. สนับสนุนให้ใช้คำภาษาต่างประเทศเท่าที่จำเป็นนะครับ เข้าใจว่าหลายคำพูดภาษาอังกฤษไปเลยเข้าใจง่ายกว่า แต่ว่าหลายๆ คำก็ใช้คำไทยง่ายๆ ได้เหมือนกัน
ติดตามผลงานครับ
ขอบคุณสำหรับข้อคิดเห็นและเสนอแนะครับ และขอชี้แจงเพิ่มเติมดังนี้
1) เรื่องการเขียน ลำดับ วรรคตอน เป็นข้อเสียของ wordpress ครับ คือ ผมจะให้นักศึกษาส่งบทความเข้ามาก่อน และผมจะเข้าไปอ่านเพื่อกรองเนื้อหาก่อนครั้งหนึ่ง คือ status ของบทความจะเป็น unpublished จนถึงผมยอมรับไป แต่ว่าพอ wordpress เก็บข้อมูลแบบนั้น จะมี bug ที่หนึ่งครับ คือพวกวรรคตอน และการแบ่งย่อหน้า จะหายหมด นั่นคือต้องมานั่งใส่ให้ใหม่ เลยอ่านยาก และมีหลายครั้งที่ผมเองก็ลืมใส่ใจกับเรื่องนี้มากพอ ตอนนี้กำลังทดสอบการใช้งาน drupal แทนที่ wordpress ครับ อาจจะดีขึ้น
2) เรื่องของภาษาและวิธีการเขียน จะต้องปรับปรุงกันไปเรื่อยๆ แน่นอนครับ สิ่งที่คุณเห็น เป็นการสะท้อนให้เห็นถึงการด้อยประสบการณ์ในการเขียนถ่ายทอดของนักศึกษา ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะพัฒนาขึ้นได้เมื่อนักศึกษาเขียนมากขึ้น เท่าที่เราเห็นกันทุกวันนี้ คงจะมีความรู้สึกตรงกันหลายอย่างว่า ความสามารถในการเขียนของนักศึกษาเราน้อยลงไปเรื่อยๆ เนื่องจากมีเวทีและโอกาสให้ฝึกน้อยเหลือเกิน .. จะได้เขียนก็เวลาเขียนข้อสอบ หรือว่าเวลาเขียนรายงานเท่านั้น และข้อสอบก็ไม่ได้เขียนอะไรมากมาย (ส่วนมากก็เป็นการทำตามวิธีการหาคำตอบ) ผมให้นักศึกษาเขียนข้อสอบบรรยาย ทำกันไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไหร่ ส่วนเรื่องเขียนรายงาน เลิกพูดครับ เดี๋ยวนี้ทำกันโดย ctrl+a, c, v เท่านั้นเอง…. ดังนั้นก็คงต้องหาวิธีหาประสบการณ์การเขียนจริงๆ ให้เด็ก ซึ่งวิธีที่ผมทำนี้เป็นวิธีหนึ่ง
3) เห็นด้วยครับ ผมได้ comment เด็กที่เขียนแบบนั้นไปเรื่อยๆ ครับ บางครั้งนักศึกษาก็พยายามยัดเยียดศัพท์เทคนิคที่เป็นภาษาอังกฤษมากไปนิดหนึ่ง โดยเฉพาะการใช้ผิดที่ผิดทาง ทำให้เรามีความรู้สึกว่ามีการใช้มากไป เช่น คำว่า information และ digital ซึ่งจริงๆ การใช้ทับศัพท์ก็เป็นที่ยอมรับกันนะ แต่ว่าพอนำไปใช้เฝือไปในบริบทที่มันไม่ค่อยจะเข้า ก็เลยกลายเป็นว่าทำให้เกิดความรู้สึกแบบที่คุณว่า
ใน css นะครับ แก้ text-align จาก justify เป็น left ครับ น่าจะช่วยแก้เรื่องเว้นวรรคให้อ่านง่ายขึ้นครับ
และสิ่งที่ผมทำบ่อยๆ คือ พยายามเว้นวรรคให้มากขึ้น(แต่ให้พองามนะครับ) จะทำให้มันตัดคำได้สวยขึ้นครับ :)
ชื่นชมครับ มีข้อเสนอแนะนิดหน่อย
1. จากที่อ่านเห็นด้วยเรื่องย่อหน้า วรรคตอนนะครับ บางคนยังเว้นไม่เป็น
2. น่าจะกำหนดรูปแบบ ขนาดตัวอักษรไปเลย
3. บทความ พรีวิว หรือ เรื่องที่ยาว ๆ น่าจะ ทำ page break นะครับ
สอบถามเพิ่ม คือ เรื่องที่น้อง ๆ เขียนอาจารย์กำหนดหัวข้อให้หรือให้คิดหัวข้อเองครับ ? หรือว่าแค่ไกด์เฉย ๆ?
ปล. น่าจะเปิดให้คนทั่วไป comment นะครับ (หรือวางโครงการว่าจะทำแล้ว ?)
@punneng
ขอบคุณครับ จะไปแก้นะ
ที่ผมหมายถึงว่าเบื่อกับ wordpress คือ บางทีนักศึกษาแบ่ง paragraph มาสวยแล้วล่ะ เวลาที่ผมอ่านใน preview นี่ ok เลย แต่ว่าทำไมก็ไม่รู้ เวลาที่ผมกด publish ไปแล้วเนี่ย พวก br หรือว่าอะไรพวกนี้มันหายหมดเลย (ทั้งๆ ที่มันมีนะ แต่ว่าเวลากด publish มันหายหมด) ก็เลยกลายเป็นย่อหน้ายาวๆ ต่อกันอย่างที่เห็น
พวกที่มีย่อหน้าชัดๆ นี่คือต้องเข้าไปแก้หลังจากที่ publish ไปแล้ว (คือ status ไม่ใช่ unpublished) อีกที (ไล่ใส่ br br เข้าไป)
@ v6hp
อย่างที่บอกว่าครับ มันเป็นปัญหาของ wordpress มากกว่าปัญหาของนักศึกษาครับ น้องเค้าเว้นย่อหน้าแล้วครับ
กระบวนการของผมในการที่บทความจะขึ้น จะเป็นดังนี้
1. ผมให้ reading list ไป
2. นศ. ไปอ่าน และเขียนเป็นบทความ (ไม่ใช่แปล reading list) โดยใส่มุมมอง หรือว่าความคิดเห็นของตัวเองเข้าไป
3. submit เข้ามาในระบบ แต่ว่าจะยังไม่ขึ้น (status จะเป็น unpublished)
4. ผม (และพวก TA) จะเข้าไปอ่าน และ approve บางเรื่อง (เรื่องที่ไม่เข้าท่า คือเขียนมาบรรทัดสองบรรทัด แบบไม่มีอะไรเลย ก็จะตัดทิ้ง)
5. บทความนั้นก็จะโผล่ใน web
ทีนี้ เวลาที่น้องเค้าเขียนบทความ (ในขึ้นที่ 2) “เท่าที่เห็น” คือ ทุกคนจะแบ่งย่อหน้าครับ ไม่มีใครเขียนยาวเป็นพรืด ตอนที่มันอยู่ในระบบแล้ว (ขั้นที่ 3) ก็จะยังมีย่อหน้า มีอะไรอยู่ เวลาที่ผมไปดูใน preview (ขั้นที่ 4) เพื่อ approve นั้นก็ยังมีอยู่ชัดเจน
แต่ไม่รู้ทำไม เมื่อ approve ไปแล้ว (ขั้นที่ 4) พวกย่อหน้ากลับหายไปเสียหมด เวลาที่มันขึ้นหน้า web (ขั้นที่ 5)
ดังนั้นส่วนมากผมเลยต้องตามไปแก้ครับ ตามไปไล่ตามใส่ย่อหน้า แบ่งย่อหน้าคืนให้ ซึ่งบางทีผมก็ไม่มีเวลาไปไล่ตามใส่ให้ ในอนาคตจะลองเปลี่ยน blogging software ครับ (ตอนนี้กำลังให้พวก TA ทำความคุ้นเคยกับ drupal อยู่) หรือว่าจะต้องไปไล่แก้ bug ใน wordpress ให้ได้ เพราะว่ามันน่ารำคาญพอสมควร
และเรื่องนี้เป็นไม่ว่าจะใช้ rich-editor หรือว่าเขียน html code ตรงๆ ครับ .. คือ พวก br tag จะหายหมด อย่างไม่น่าเชื่อ :-(
ขอสรุปอีกเที่ยวนะครับ และขอบคุณสำหรับทุก comment ครับ มีประโยชน์มากๆ
1. เรื่องวรรคตอน แบ่งช่วงบทความ ฯลฯ ส่วนหนึ่งเพราะว่านักศึกษาก็ยังไม่แบ่งหรือแบ่งไม่เป็นจริง (จากที่ผมเห็นใน preview) แต่ว่าที่มันขึ้นหน้า web แบบนั้นเพราะว่าข้อมูลพวกนี้มันหายหมดเมื่อผมให้ publish บทความนั้น (เปลี่ยนสถานะจาก unpublished เป็น published) และที่ทุกคนเห็นว่าบางบทความมีแบ่งย่อหน้านั้น เพราะว่าผมไปแก้เพิ่มเองทีหลัง (โดยจะอ้างอิงจากที่นักศึกษาแบ่งมาให้เมื่อตอนที่ submit มาใหม่ๆ) …. สำหรับอันที่ยังต่อกันเป็นพรืดนั้น เพราะว่าผมยังไม่ได้แก้
2. ขณะนี้กำลังทดสอบ blogging software ตัวอื่นอยู่ เพื่อใช้แทน wordpress เพราะว่าจริงๆ แล้ว wordpress ก็ไม่ได้เหมาะกับงานแบบนี้เท่าไหร่ (ผมต้องการความสามารถบางอย่างที่ไม่มี) drupal จะเหมาะสมกว่า เพียงแต่ว่าทีม TA ของผมไม่คุ้นเคยกับ drupal ซึ่งปัจจุบันกำลังทำความคุ้นเคยอยู่
3. หัวข้อที่นักศึกษาจะเขียน จะมาจาก reading list ของผม ซึ่งจะมี theme หลักๆ ให้ และนักศึกษาจะต้องไปอ่าน (หลายๆ อัน หรือว่าอันใดอันหนึ่งเป็นหลัก) และหาข้อคิดและมุมมองเอง โดยถ้ามีเรื่องไหนน่าสนใจเป็นพิเศษ ผมจะใช้เป็นประเด็นสนทนาใน lecture ถัดไปด้วย
4. เห็นด้วยเรื่องการใช้ภาษาของนักศึกษาครับ จะรับไปปรับปรุงให้ดียิ่งขึ้น ซึ่งอันนี้ผมคิดว่าน่าจะเป็นประเด็นที่เราหลายๆ คนคงจะเห็นด้วยกันว่า นักศึกษาสมัยนี้มีประสบการณ์ในการเขียนที่น้อยมาก และมีปัญหาในเรื่องการเขียนพอสมควร ดังนั้นก็ต้องให้เวลาน้องเค้าหน่อยล่ะครับ นี่อาจจะเป็นครั้งแรกก็ได้ที่เค้าต้องเขียนอะไรแบบนี้ :-)
5. เรื่องให้คนทั่วไป comment ตอนนี้ขอไว้ก่อนครับ ด้วยเหตุผลเช่นเดียวกับ blog นี้ ที่ไม่ให้คนทั่วไป comment นอกจากจะสมัครเป็นสมาชิก เพียงแต่ว่าผมยังไม่อยากเปิดให้คนทั่วไปสมัครใน blog รายวิชาครับ ถ้าอยากช่วยกันขอให้ติดต่อผมครับ แล้วจะทำ account ให้ เหตุผลไม่ใช่เพราะว่าอยากปิดกั้นครับ แต่ว่าเป็นเพราะเพิ่งจะลองครั้งแรก ก็เลยอยากจะให้ manage ได้ก่อน พอผมเองมีประสบการณ์มากขึ้นกับการจัดการตรงนี้ และเห็นลู่ทางที่ชัดเจนมากขึ้น ก็คงจะตอบได้ชัดเจนกว่านี้ครับ (แต่มีโครงการครับ ส่วนจะออกมาในรูปแบบไหนก็อีกเรื่อง)
เห็นแล้วก็อยากมีส่วนร่วมจังครับ
ไม่น่ารีบจบเลยเรา -_____-
ขอบคุณพี่มากครับ ที่เปิด podcast ให้คนนอกฟังได้ด้วย
podcast จะค่อยๆ ทยอยขึ้นครับ ตอนนี้ก็ค่อนข้างจะ behind schedule แล้วล่ะ
Blog ของรายวิชา เป็นแนวทางการเผยแพร่ความรู้ที่ดีมากครับ ทำให้นักศึกษามีส่วนร่วมด้วย เยี่ยมมากเลยครับ
Podcast ก็ดีมากเลยครับ ขอมารับความรู้ด้วยนะครับ