ประเทศมันถึงไม่เจริญ

พ่อค้าคนกลางร่ำรวย ชาวนายากจน โดนกดราคา
ครั้นจะไปขายเอง ก็ไม่รู้ตลาด ติดที่ว่าคนเค้า deal กันตรง ติดเจ้าที่เจ้าทาง ติดอิทธิพล
คนรับงานร่ำรวย คนทำงานยากจน โดนกดราคา
ครั้นจะไปรับงานเอง ก็ไม่รู้ตลาด บางทีคนเค้า deal กันตรง ติดเจ้าที่เจ้าทาง ติดระเบียบ

คนรับงาน 5 ล้าน ไปจ้างเค้าทำต่อ 1 ล้าน ตัวเองนอนเฉยๆ กินไป 4 คนที่ทำงานจริงเห็นเงินล้าน รีบฉวย ทำเลือดตากระเด็นตาย เหนื่อย

เหมือนกับสงคราม คนทำไม่ได้ตาย คนตายไม่ได้ทำ

เรื่องนี้ต่างกับ supply chain หรือว่าอะไรที่เป็น ecosystem ของระบบธุรกิจที่ win-win ไม่เอาเปรียบกัน(เท่าไหร่) ได้ส่วนที่ควรได้เสียส่วนที่ควรเสีย แต่ว่ามันเป็นเรื่องของการใช้อะไรก็ไม่รู้ คนกลางอยู่กับความไม่รู้ของคนอื่น ทั้งคนซื้อและคนขาย ซื้อ supply มาในราคาที่ถูก และโก่ง (อาศัยปากดี) ขายในราคาที่แพง

คนซื้อ คนทำ รับกรรม คนกลาง สบาย

To be continue …. ในประเทศไทยเนี่ยแหละ ต่อไปเรื่อยๆ

ปล. ทำไมจู่ๆ ผมต้องมาบ่นเรื่องแบบนี้หว่า