ชอบอะไรที่เป็นธรรมดา ชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติ

ไม่ต้องเสริม ไม่ต้องปรุงแต่ง ไม่ต้องเพิ่ม ไม่ต้องดัด ไม่ต้องเฟค (fake)

ถึงจะทำงาน Artificial Intelligence ก็ยังมาสายการเลียนแบบ Natural Intelligences

ไปงานแสดงดอกไม้ใบหญ้าบางครั้ง ยังมีความรู้สึกมันสวยไม่ได้เสี้ยวของดอกไม้ริมทาง ที่ขึ้นกระจัดกระจาย

เดินในเมืองใหญ่ กับความอัศจรรย์ของสิ่งก่อสร้างทั้งหลายที่คนสร้างขึ้น แต่ทำไมไม่รู้สึกว่ามันอลังการกว่าต้นไม้ ก้อนหิน หน้าผา น้ำตก ฯลฯ

ไปเที่ยว ชอบไปที่ๆ คนไม่ไปกัน เอานิ้วจิ้มแผนที่ แล้วก็ไปเลย ไม่ต้องสนใจว่ามีอะไร ไม่ชอบที่ๆ จัดไว้ให้ดู
…. บางทีคนก็ถามเหมือนกันว่า มีอะไรให้ดูเหรอ … มีเยอะนะ อย่างน้อยก็วิถีชาวบ้าน ธรรมชาติของคนในท้องที่ ฯลฯ

ผมเป็นคนประหลาดหรือเปล่า?

ถ่ายรูปคน ก็ไม่ชอบพวกโพสให้ถ่าย ชอบอะไรที่เป็นธรรมชาติ ไม่ได้ตั้งใจให้ถูกถ่าย ไม่ได้จัดฉากให้ใครมอง …. สวยยังไงก็ไม่จริงใจเท่ากับหน้าเรียบๆ ยิ้มเล็กๆ ทำอะไรที่เป็นธรรมชาติหรอก

ก็ตอนที่เห็นครั้งแรก ที่ทำให้อยากถ่ายรูปหรือว่าเก็บภาพนั้นไว้ดูนานๆ ก่อนที่จะหายไปกับความทรงจำ …. มันใช่หน้าตาที่ปั้นแต่งขึ้นมาเสียที่ไหนกันล่ะ มันเป็นหน้าตาธรรมดาๆ ของคนธรรมดาๆ ที่พูดคุยธรรมดาๆ …. ไม่ใช่หรือ?

หรือว่าภาพวิวทิวทัศน์ก็เหมือนกัน ไม่รู้ว่าที่ถ่ายไม่สวยเสียที เพราะว่าตั้งใจเล็งมุมมากไปหรือเปล่า ตั้งใจจัดมันมากไปหรือเปล่า …. ไม่ใช่เพราะความเป็นธรรมชาติของมันหรอกหรือ ที่ทำให้เราอยากจะถ่ายมันเก็บไว้ในที่แรก

….. แล้วจะปรุงจะแต่ง ให้มันเกินงาน เกินความจำเป็น กันไปทำไมครับ

ธรรมชาติๆ ธรรมดาๆ นี่แหละครับ งดงามที่สุดแล้ว