ในที่สุดสิ่งที่รอมานานกับภาษาแรกๆ ที่หัดเขียนโปรแกรมก็เป็นจริงซะที หลังจากที่มันพยายามทำตัวเป็น Functional language แบบห่วยๆ (ลูกผีลูกคนเกินไป) มานานแล้วตั้งแต่ STL ….

C++ and Lambda Function Tradeoff: Clutter vs. Expressiveness (จาก Beautiful Code)

ช่วงนี้ภาษาหลายภาษาเริ่ม propose การเอาความสามารถของภาษาตระกูล Functional (พวก Lisp, Haskell) เช่น Lambda expression เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของภาษามากขึ้น ซึ่งหลายภาษาทำแล้วก็ดูดีขึ้น เลยทำให้เรามีความคาดหวังสูงพอควรกับภาษา C++0x ล่ะมั้ง

แต่ว่าพออ่านจาก ISO C++ Standards Meeting report …. โอ้ว แม่เจ้า ทำไมมัน clutter ได้ขนาดนั้น แบบนี้ไม่ค่อยจะปลื้มเลยนะเนี่ย

ผมคิดมาตั้งนานแล้ว ว่าข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของ C++ มันคือสิ่งที่มันพยายามให้เป็นข้อดีที่สุดน่ะแหละ คือการเป็น multi-paradigm language โดยที่ไม่มี paradigm ไหน dominant เท่าไหร่

ผลที่ตามมาน่ะเหรอครับ? ทุกวันนี้หลายคนก็ยังเขียน C++ แบบ C/Pascal หลายคนก็ยังเขียน OOP กับ C++ ไม่เป็น OOP ฯลฯ ไม่พอ ตอนที่ STL เริ่มจะมีความสามารถแบบ Functional ตลอดจนการมี Function Object และฟีเจอร์อื่นๆ อีกมากมาย ทำให้มีผลอย่างหนึ่งคือ การเขียนโปรแกรมเพื่อทำงานอย่างหนึ่งใน C++ เนี่ย มันทำได้หลายแบบเกินไป…. ถ้าเป็นหลายแบบใน paradigm เดียวกันคงจะไม่เป็นไรเท่าไหร่ แต่ว่านี่มันหลายแบบในหลาย paradigm

แบบนี้สับสนตายชัก และนับวัน C++ ก็จะมี identity crisis มากขึ้นทั้งที่มันไม่ควรเป็นแบบนั้น

เสียดาย…​เสียดาย

เท่าที่ดูผ่านๆ จากตัวอย่าง ถ้าให้ผมเลือกระหว่างการใช้ Lambda expression ใน C++0x กับเลือกใช้ Function object ผมคงจะเลือกอย่างหลัง ….​ เพราะว่ามันยังอ่านง่ายกว่า code มันสวยกว่า (สะอาดกว่า) ทั้งๆ ที่ใจชอบ Lambda มากกว่า (ใช้มันทุกภาษา…. ถ้ามีให้ใช้ …​และแล้วก็คงจะเจอข้อยกเว้นจนได้ — ถ้าวันนั้นยังเขียน C++ อยู่นะ)