แต่ละคนก็ล้วนมีความฝัน
แตกต่างกันฝันไปได้ทุกอย่าง
แต่ละคนฝันหาอะไรบ้าง
ก็อยากสร้างฝันนั้นให้มันจริง
ทุกทุกคนฝันหาทุกทุกอย่าง
ไม่มีทางจะเป็นจริงไปทุกสิ่ง
ฝันจะมีดาวเป็นร้อยคอยแอบอิง
ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้ไม่มีทาง
ฝันหารักหาคนมาเข้าใจ
ยิ่งฝันไปในใจยิ่งอ้างว้าง
ฝันนิมิตเป็นลิขิตบอกโชคลาง
จะดีบ้างเลวบ้างคละกันไป
ใครจะฝันหาอะไรช่างใครเขา
แต่ตัวเราฝันหาเธอยามหลับไหล
ทุกคืนวันฝันหาเธอเสมอไป
เธอ… ประชาธิปไตย .. ที่ไกลจริง

กลอนบทนี้แต่งมานานมากแล้ว ตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย แต่ว่าไม่ได้เอาไปลงไว้ที่ไหนซักที เพิ่งนึกขึ้นมาได้ เลยเอาลงไว้ที่นี่ก็แล้วกัน