Let it “Burn”

ไม่ค่อยได้เขียนเรื่อง Software Development สักเท่าไหร่ (ทั้งที่จริงๆ เป็นเรื่องที่เดินสายพูด เดินสายบรรยาย สอน และถนัดที่สุดแล้วในบรรดาเรื่องทั้งหมด) แต่เมื่อคืนน้องในทีมพัฒนา Sticgo (http://www.sticgo.com) Startup ที่ผมเป็น Mentor อยู่ในโครงการ True Incube (http://incube.truecorp.co.th) ดันเอา Chart อะไรบางอย่างขึ้นใน Facebook แล้วพี่ Roofimon (www.roofimon.com) เข้ามาบอกเลย “บาป” แล้วก็งงว่ามันคือ Chart อะไร ผมก็เลยสัญญากับพี่รูฟไปว่าจะเขียนเรื่อง Chart ตัวนี้ใน Blog ด้วยความเป็นลูกผู้ชาย ก็เลยต้องรักษาสัญญาซะหน่อย

เป็นที่รู้และเข้าใจกันดี ว่าการพัฒนาซอฟต์แวร์ตัวหนึ่งมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆ มันมีเครื่องไม้เครื่องมือมีกระบวนการมี Mindset อะไรหลายต่อหลายอย่างเอาไว้ให้เราใช้ในการช่วยพัฒนาซอฟต์แวร์

Mindset โบราณที่ลอก Metaphor มาจากการก่อสร้าง หรือที่เรียกว่ากระบวนการแบบ Waterfall ก็มีเครื่องมือหลากหลาย และตัวหนึ่งที่เราต้องเจอกันมาตลอดก็คือ “Gantt Chart” ซึ่งไอ้เจ้า Gantt Chart ตัวนี้เป็นเครื่องมือนำ “แผนการทำงาน” มาวางต่อเนื่องบน Timeline เพื่อดูว่าเราวางแผนการทำงานอย่างไร อะไรต้องทำก่อนทำหลังอะไร แล้วเวลาที่จะใช้คือประมาณเท่าไหร่ ฯลฯ

สิ่งที่ Gantt Chart ตอบได้อย่างชัดเจนก็คือ การให้เห็นแผนการทำงาน ระยะเวลาของงาน และปริมาณงานที่เสร็จไปแล้ว ซึ่งนี่คือสิ่งที่จำเป็นมากในการทำงานอะไรก็ตามในโลกความเป็นจริงที่เราต้องอยู่กับชาวบ้าน ทำงานกับคนอื่น (ลูกค้า เจ้านาย ฯลฯ) เพราะว่ามันจะมีความถามเราตลอดเวลากับคำถามต่อไปนี้ “แล้วจากนี้จะทำอะไร ต่อจากนั้นทำอะไร ใช้เวลาประมาณเท่าไหร่ เหลืองานอีกเยอะมั้ย เสร็จไปแล้วเท่าไหร่” ฯลฯ (ซึ่งพวกนี้จะเกี่ยวข้องกับค่าจ้างเราด้วยนะ)

แน่นอนว่า ในโลกบางใบ คนหลายคนต้องการที่จะเห็นรายละเอียดทั้งหมดเหล่านี้ Up-Front ซึ่งหมายความว่าเห็นรายละเอียดของแผนการดำเนินการ ระยะเวลา และงบประมาณทั้งหมดก่อนที่จะเริ่มดำเนินการ ซึ่งในขณะที่แนวคิดแบบนี้ใช้ได้กับงานบางประเภท มันกลับไม่เหมาะเอาซะเลยกับการพัฒนาซอฟต์แวร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาซอฟต์แวร์ที่ “เป็นของใหม่ ไม่มีใครทำมาก่อน” ซึ่งมันมี Unknown เยอะ (ถ้าเป็นโปรแกรมประเภท Data Entry ธรรมดาๆ นี่อีกเรื่อง อันนี้พอจะประมาณได้จากประสบการณ์ แต่ต้องมีประสบการณ์เยอะพอที่จะทำได้นะ — บอกตรงๆ ว่าโดยทั่วไป ต่อให้เป็นผมหรือเก่งกว่าผมก็มองเห็นทุกอย่าง Up-Front ขนาดนั้นไม่ได้หรอก)


1.jpg

Continue reading

A New Kind of Design (จากการสอน “Design for iOS7”)

** เนื้อหาของบทความนี้ ตัดทอนมาจากการสอน “Design for iOS7 Workshop” ที่ผมจัดเมื่อปลายเดือน ต.ค. 2556 ที่ Hubba **

เกริ่นก่อน…

เมื่อพูดถึง iOS7 สิ่งหนึ่งที่มักจะโผล่มาในการสนทนาและเป็นประเด็นเสมอ ก็คือเรื่องของ “การออกแบบ” ซึ่งหลายต่อหลายคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “iOS 7 ใช้ Flat Design” และได้ทิ้ง “Skeuomorphic Design” ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ในการออกแบบของ iOS มาตลอดไปแล้ว และเป็นประเด็นต่อเนื่องสะท้อนจากนักออกแบบหลายคนให้ได้ยินบ่อยๆ ว่า “แบบนี้ออกแบบให้สวยงามน่าดึงดูดยากจังเลย”

ก่อนที่จะไปต่อ ผมขอบอกเสียงดังๆ ตรงนี้ก่อนเลยครับ ว่า

“iOS7 ไม่ใช่แค่ Flat Design และไม่ได้ทิ้ง Skeuomorphic!
ตรงข้าม …. iOS7 นี่แหละ โคตร Skeuomorphic เลย!!
มันไม่ใช่ Flat vs Skeuomorphic ตั้งแต่ต้นแล้ว!!!”

ห๊ะ?!?!? iOS7 เนี่ยนะ Skeuomorphic?!?!?! บ้าหรือเปล่า?!?!?

ก่อนที่จะว่าผมบ้า ลองตามๆ ผมไปดูกันสักนิด ไปเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ กับ Application Redesign … ลงไปหาปรัชญาของการออกแบบ หรือแก่นของการความคิด แล้วค่อยเอาแก่นปรัชญานั้นๆ กลับมามองสิ่งที่เกิดขึ้นใหม่สักหน่อย ว่าจะเห็นอะไรกันบ้าง


1.jpg

Continue reading