My Leica Story [2]: The M9

ความเดิม: My Leica Story (Part 1): The M8

หลังจากที่ได้ M8 มาไม่นานเท่าไหร่นัก Leica ก็ทำสิ่งที่พวกเขาบอกมาตลอดว่า “ทำไม่ได้” หรือแม้แต่ “เป็นไปไม่ได้” สำเร็จ นั่นก็คือ Full Frame Digital M ซึ่งแน่นอนว่าจะกลายมาเป็นรุ่นต่อจาก M8 และใช้ชื่อว่า M9​ โดย Leica เลือกวันเลขสวยมาก คือ 09/09/09 ในการประกาศตัว

แต่ด้วยความที่ตอนนั้นเพิ่งจะแทบหมดตัวกับการได้ M8 มาไม่นานนัก แถมยังรู้สึกว่ามันโคตรห่วย ถ่ายยังไงก็ไม่สวย (อ่านรายละเอียดเรื่องนี้ได้จากบทความตอนที่แล้วตาม Link ด้านบน) ทำให้ผมค่อนข้างจะไม่สนใจมันเท่าไหร่ แต่พอเห็นรูปจากที่คนอื่นที่เค้าลองใช้คนแรก ถ่ายกัน อืมมม สวยนะ เอ .. เราเอามาใช้จะถ่ายสวยกว่า M8 มั้ยนะ (ตอนนั้นยังหวังพึ่งอุปกรณ์อยู่) แต่ก็คงเหมือน M8 มั้ง ที่ดูคนอื่นถ่ายสวยหมด แต่ตัวเองถ่ายไม่ได้เรื่อง ใช้ Nikon ต่อไปดีกว่า .. ทำให้กว่าผมจะได้เล่นมันจริงๆ น่ะอีกนานเลย … หลังจากที่ “ผมเปลี่ยนไป” แล้วน่ะแหละ


Leica M9 Body

Leica M9 … รูปถ่ายโดยเจ้าของเก่าของกล้องตัวนี้

เช่นเดียวกับตอนแรกของซีรี่ส์นี้นะครับ … นี่ไม่ใช่ “รีวิว” ถ้าไม่ชอบบทความอารมณ์ “เล่าเรื่องราว” ก็ข้ามไปนะครับ อย่ากดเข้าไปอ่านต่อ :-)

Continue reading

My Leica Story [1]: The M8

[อัพเดท: 09/24/2013] เพิ่มเรื่องเสียงชัตเตอร์ เพิ่มรูป เปลี่ยนตำแหน่งรูป แก้คำผิด
[อัพเดท: 09/25/2013] เปลี่ยนรูป
[อัพเดท: 09/30/2013] เพิ่มลิงค์ไปตอนต่อไป ท้ายเรื่อง


บทความชุดนี้ “ไม่ใช่รีวิว” แต่เป็น “เรื่องราว” แบบย่อๆ ของตัวผมเองกับ Leica Digital ตั้งแต่ M8, M9 และต่อด้วย Impression สั้นๆ ที่อาจจะไม่สั้นเท่าไหร่แบบก้ำกึ่งรีวิวของ “Leica M” (Typ 240) ที่ผมตั้งใจว่าจะไม่เขียนอะไรถึงมันเลย จนกระทั่งใช้เจ้า M (240) ไปอีกระยะหนึ่ง ให้แน่ใจว่าพอจะเขียนได้ซะก่อน แล้วค่อยเขียน … แต่ต้องบอกว่า “ไม่เขียนไม่ได้แล้ว”

แต่ก่อนที่จะเริ่มเขียนถึง M (240) นี่ผมอยากจะเล่าเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ของผมกับ Leica M ซะหน่อย ว่ามันเป็นมายังไง หลวมตัวมาเล่นได้ยังไง ฯลฯ .. อีกอย่าง ผมใช้ Leica M8 มาหลายปี ทุกวันนี้เป็นกล้องที่เก่าที่สุดในตู้เก็บกล้อง และเป็นกล้องที่ผมรักที่สุดในตู้ แต่ผมไม่เคยเขียนอะไรถึงมันเลย อย่างมากก็แค่พูดถึงนิดหน่อยในบทความต่างๆ เท่านั้น เพราะอะไรยังงั้นเหรอ … ในบทความนี้มีคำเฉลยครับ


IMG_5045.jpg

Leica M8 — ถ่ายจากกล้องคอมแพคที่ดีที่สุด ;-)

อีกครั้งหนึ่งนะครับ … นี่ไม่ใช่ “รีวิว” ถ้าไม่ชอบบทความอารมณ์ “เล่าเรื่องราว” ก็ข้ามไปนะครับ อย่ากดเข้าไปอ่านต่อ :-)

Continue reading

รีวิว: Fujifilm X-Pro1

นี่คือรีวิว/บทความที่ผม “ดองไว้นานที่สุดในชีวิต” เพราะว่าดราฟท์ไว้ 2-3 ย่อหน้าตั้งแต่ 08/29/2012 โน่นเลย จะว่าไปแล้วก็เกินปีแล้วสินะ … และวันนี้ก็คงจะถึงเวลาที่จะมานั่งเขียนมันให้เสร็จซะที

สารภาพเลยว่า เหตุผลหนึ่งที่ทำให้รีวิวนี้เสร็จก็คือว่า วันหนึ่งผมพบว่ามีท่านผู้อ่านหลงเข้ามาเว็บผมด้วยคำค้นนี้ครับ:


searchterm.png

แบบนี้ก็เลยบอกตัวเองว่า “ต้องจัดซะแล้ว” และสารภาพตามตรงครับ ว่านี่คือกล้องที่ “เขียนรีวิวยากที่สุด” ด้วยเหตุผลง่ายๆ ที่ผมจะบอกตรงๆ ตั้งแต่ตรงนี้เลย ไม่ต้องเสียเวลาอ่าน

Firmware: Fujifilm เข้าใจ เก็ท และใช้ประโยชน์จากความเป็น “คอมพิวเตอร์” ของกล้องสมัยใหม่คุ้มที่สุด อัพเดททีไร เหมือนได้กล้องใหม่ทุกที

แล้วเจ้า Firmware มันเกี่ยวอะไรกับเขียนรีวิวกล้องล่ะเนี่ย?!?! คำตอบสั้นๆ ก็คือ มันทำให้อะไรหลายอย่างเปลี่ยนไปครับ บางครั้งรู้สึกเหมือนได้กล้องใหม่เลยทีเดียว


DSCF7023.jpg

Product Shot … เอ๊ย! ไม่ใช่ล่ะ! ผิด Product แล้ว!

ผมบอกตามตรงเลยครับ ว่าทุกครั้งที่ผมจะเขียนรีวิว ก็จะมีข่าวว่าฟูจิจะออก Firmware ใหม่ ซึ่งจะปรับปรุงตรงนั้นตรงนี้ ผมก็จะรอไปก่อน แล้วพอมันออกมาให้ลองใช้จริง ก็จะมีหลายต่อหลายเรื่องที่เปลี่ยนไป ทำให้อยากจะเขียนใหม่ ผมกล้าพูดครับว่ารีวิวของ Fujifilm X-Pro1 ที่ออกมาตั้งแต่กล้องออกมาใหม่ๆ แล้วไม่ได้รับการปรับปรุงไปตาม Firmware เรื่อยๆ นี่มีข้อมูลที่ไม่จริงแล้วหลายต่อหลายอย่าง และจนกระทั่งวันนี้ผมคิดว่ามันน่าจะนิ่งมากแล้ว ดังนั้นก็เลยได้เวลาเขียนสักที

งั้นเริ่มกันที่เรื่องแรกกันเลยครับ


DSCF7072.jpg

หมาน้อยบนโซฟา

Continue reading

รีวิวซีรี่ส์: Nikon 1 – “The 3 Lenses After”

เมื่อเดือนกันยายนปี 2011 Nikon ได้ออก “ระบบใหม่” คือ Nikon 1 หรือที่เรียกว่า “รูปแบบ CX” (CX Format) ซึ่งใช้ “เซ็นเซอร์ขนาดเล็ก” ที่มี Crop-Factor (หรือที่เราเรียกว่า “ตัวคูณ”) ที่ประมาณ 2.7 ที่ทำให้มันมี Depth-of-Field (DoF) กว้างมหาศาลโดยธรรมชาติ และทำให้ระบบทั้งระบบ (ไม่ใช่แค่ตัวกล้องนะ แต่คือ “กล้อง+เลนส์”) มีขนาดเล็กลงได้แบบมากมายเมื่อเทียบกับกล้อง Mirrorless ตัวอื่นๆ …​ โดย Nikon ได้ออกมาพร้อมกับเลนส์ 4 ตัวคือ 10mm f/2.8, 10-30mm f/3.5-5.6, 30-110mm f/3.8-5.6 และ 10-100mm f/4.5-5.6 PD-Zoom

แต่นี่เอง เป็นจุดเริ่มของเสียงวิจารณ์เยอะแยะมากมาย และเรื่องหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือ

  1. “ไม่มีเลนส์ไวแสง” (พวก f/1.x-f/2)
  2. “ไม่มีเลนส์มุมกว้าง” (กว้างกว่า 28mm)
  3. “ไม่มีเลนส์นอร์มอล” (เทียบเท่า 35 หรือ 50mm ซึ่งมักจะเป็นเลนส์ไวแสงด้วย) และ
  4. “เล่นชัดตื้นหรือ Shallow DoF ไม่ได้” (เป็นผลมาจากการไม่มีเลนส์ไวแสง และเซ็นเซอร์เล็ก)
  5. “ไม่มีเลนส์เฉพาะทาง” (เช่น ถ่ายภาพบุคคล ซึ่งมักจะหมายถึงเลนส์ระยะเทียบเท่า 85-135 ที่ไวแสง เล่นชัดตื้นได้ หรือเลนส์มาโคร)


SDIM0676.jpg

Nikon V1 และเลนส์ 6.7-13mm f/3.5-5.6, 10-30mm f/3.5-5.6, 30-110mm f/3.8-5.6, 18.5mm f/1.8 และ 32mm f/1.2

แล้วก็ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมาก เช่น คุณภาพของภาพที่ได้ ก็ไม่ได้หนีจากกล้องคอมแพคมากมายเท่าไหร่นัก ถึงมันจะดีกว่าก็ตาม ด้วยความที่เซ็นเซอร์มันใหญ่กว่าคอมแพคอย่าง P7000 แค่เท่าตัวเท่านั้น … ไม่ใช่แค่นั้น หลังจากนั้นไม่นาน Sony ก็ยังเชือด Nikon 1 นิ่มๆ ด้วยการออก “คอมแพคเซ็นเซอร์ใหญ่” แท้ๆ อย่าง RX100 ซึ่งใช้เซ็นเซอร์ขนาดเท่ากับ Nikon 1 ออกมาอีก .. นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องคอขาดบาดตายอย่าง “ราคา” ที่ต้องยอมรับว่า Nikon 1 – V1 & V2 นี่แพงมากจริงๆ เมื่อเทียบกับระบบอื่นๆ เล่นเอาขายแทบไม่ออกจนกระทั่งต้องลดราคามาแบบครึ่งๆ จากราคาเปิดตัวโน่นเลยถึงจะมีคนเล่น (ผมเป็นคนหนึ่งที่ซื้อ V1 ตอนที่ออกใหม่ๆ และไม่ซื้อ V2 …. จะรอดู V3 ซึ่งตอนนี้ก็ยังเงียบผิดปกติ)
Continue reading

รีวิว: Nikon 1 – 32mm f/1.2 N

[อัพเดท:] สลับลำดับรูปและเพิ่มตัวอย่างการแก้ Color Fringing


รีวิวเลนส์ตัวสุดท้ายในซีรี่ส์ “Nikon 1 – The 3 Lenses After” ครับ ซึ่งนี่เป็นเลนส์แบบที่หลายต่อหลายคนรอคอยให้มันออกมาเสียที เพราะอะไรเหรอ คำตอบง่ายๆ คำตอบเดียวครับ “f/1.2” ซึ่งนั่นอาจจะหมายถึงว่าในที่สุดเราก็จะได้ “Shallow Depth-of-Field” หรือการ “ละลายฉากหลัง” ได้ในการถ่ายรูปปกติๆ (ไม่ใช่จ่อวัตถุ) จากกล้องในระบบ Nikon 1 กันเสียที!


DSCF4858.jpg

Product Shot แบบบ้านๆ เช่นเคย


Disclaimer เกี่ยวกับรูปถ่าย: ทุกรูปที่ลงในบทความนี้ ไม่มีรูปไหนที่ “จบหลังกล้อง” ทุกรูปถ่ายเป็น JPEG Normal จากกล้องเท่านั้น ไม่มีถ่าย RAW และทำต่อนิดหน่อยเท่าที่ไฟล์มันจะทำต่อได้ใน Lightroom เพื่อให้เห็นผลจากการใช้งานจริงในแบบ Real-World Usage ไม่ใช่เน้นแบบ Lab-Test รูปทั้งหมดสามารถดูรูปใหญ่ได้ที่ Flickr ซึ่งผมลงไว้ที่ Photoset นี้ [Review] Nikon 1 – 32mm f/1.2 N ซึ่งตอนนี้มีรูปเท่ากับที่ลงในบทความนี้ แต่อาจจะเพิ่มในอนาคต (ซึ่งจะลงใน Flickr แต่ไม่เอามาลงเพิ่มในบทความนี้แล้ว)


ก็เพราะว่า Nikon 1 ใช้เซ็นเซอร์ขนาดเล็กมาก เมื่อเทียบกับระบบ DSLR และ Mirrorless ทั้งหมด (ยกเว้น Pentax Q) ข้อดีโดยธรรมชาติของมัน (มี Depth-of-Field มหาศาล) กลายเป็นข้อเสียในตัวเอง (เล่น Shallow DoF ยากมาก) ซึ่งข้อเสียข้อนี้จะแก้ได้โดยการมี “เลนส์ไวแสง” และ “เลนส์ทางยาวโฟกัสที่ยาวขึ้น”


DSC_0932.jpg

ลูกชายกำลังนอนเล่นในบ้าน

ก่อนหน้าตัวนี้ Nikon ก็มีเลนส์นอร์มอลไวแสงออกมาก่อน นั่นก็คือ 18.5mm f/1.8 ซึ่งเทียบเท่ากับเลนส์ 50mm (อ่านรีวิว) และแน่นอนว่า ด้วยความที่ธรรมชาติของมันก็ยังเป็นเลนส์ 18.5mm เหมือนเดิม ดังนั้นแม้ว่าจะมีรูรับแสงขนาด f/1.8 ก็ยังช่วยอะไรไม่ได้มากนักกับเรื่อง Shallow DoF เล่นเอาคนที่อยากจะเห็นหลังเบลอๆ หรือพูดง่ายๆ “ละลายฉากหลัง” ผิดหวังไปตามๆ กัน

แล้วครั้งนี้ล่ะ? นอกจากจะไวแสงขึ้นมากมาย (f/1.2) แล้วยังมีทางยาวโฟกัสที่ยาวขึ้น (32mm ซึ่งเทียบเท่ากับระยะ 86mm) อีกด้วย

Continue reading

Dynamic Range ของ D800 RAW

ปกติแล้วผมไม่ค่อยจะเขียนถึงกล้อง DSLR มากนัก ทั้งๆ ที่ใช้งานมันเป็นหลัก มากกว่ากล้องตัวอื่นๆ ที่มีอยู่ทั้งหมด และบอกตามตรงว่าเวลาไปเที่ยวไหนที่คิดว่าจะถ่ายภาพจริงจังมากกว่าเที่ยว ก็ยังต้องใช้เป็นกล้องหลักอยู่เสมอก็ตาม

แต่วันนี้ต้องเขียนถึงเรื่องหนึ่งเป็นกรณีพิเศษสักหน่อย ก็คือเรื่อง Dynamic Range ของไฟล์ RAW จากกล้อง D800 ครับ

เป็นที่รู้กันดีว่าไฟล์ RAW ของ D800 นั้นเก็บข้อมูลไว้มหาศาล (ถ่าย 14-bit แบบบีบอัดข้อมูลจะใช้พื้นที่กว่า 30MB/ไฟล์) และที่ base-ISO สามารถเก็บ Dynamic Range ของแสงที่ต่างกันไว้ได้ถึงประมาณ 14-stop ซึ่งถือว่ามากมายเอาเรื่อง …. แต่ในการใช้งานจริง มันหมายถึงอะไรล่ะ?

ลองมาดูภาพที่แปลงจาก RAW แบบดิบๆ ไม่ได้ทำอะไรจากกล้องก่อนนะครับ

ภาพนี้ผมถ่ายตอนที่ไปเที่ยวกระบี่ แล้วเห็นฝรั่งนักท่องเที่ยวคู่หนึ่งกำลังบอกรักกันแบบหวานมาก ที่ร้านเครื่องดื่มแห่งหนึ่งบนเกาะไร่เลย์ … “เฮ้ย สวยมาก” ผมคิด และหยิบกล้องขึ้นถ่ายไว้ทันที โดยที่กล้องตั้งไว้เป็น Aperture Priority ตั้ง Matrix Metering ซึ่งจะเอาลักษณะของภาพที่มันเก็บได้ ไปเทียบกับลักษณะภาพในฐานข้อมูล และจัดการตั้งค่าให้เหมาะสมกับภาพที่กำลังถ่าย (และได้รับการอัพเกรดให้มีจำนวนจุดวัดแสงทั้งหมด 91,000-pixel เทียบกับ D700 ซึ่งมี 1,005 จุด) และไม่มีการชดเชยแสงแต่อย่างใด


"Dear, I love you" [RAW]

“Dear, I love you” [RAW]

ตามคาดครับ “มืด” เพราะว่าแสงข้างนอกนั้นจ้ามาก สว่างมาก เรียกว่าถ้าจะชดเชยแสงก็ต้องไม่ต่ำกว่า 1-stop (+1EV) แน่ๆ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นข้างนอกก็จะสว่างไปอีก … และแล้ว วินาทีนั้นก็ผ่านไป ….

ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะคิดว่า “รูปเสีย” กับปลอบใจตัวเองว่า “เออ เอาไปทำ Silhouette ก็ได้ฟะ น่าจะสวยไปอีกแบบ” แหงๆ แต่เพราะว่ารู้ว่า D800 RAW มันน่าจะ “เอาอยู่” กับสถานการณ์แบบนี้

Continue reading

The Moonlight Sonata

“แสงจันทร์” เคยเป็นแสงที่สว่างที่สุดในเวลากลางคืนมาเนิ่นนาน ถึงมันจะสว่างไม่ได้เสี้ยวหนึ่งของแสงอาทิตย์เวลากลางวัน แต่มันก็สว่างพอจะให้อุ่นใจเวลากลางคืน

แต่เดี๋ยวนี้เรากลับรู้สึกว่าแสงจันทร์มันมืดมาก มืดจนไม่ได้ช่วยอะไรในตอนที่เรามองไม่เห็นอะไร


Moonlight Sonata, 1st Movement

Moonlight Sonata, 1st Movement

คงเพราะว่าเรามีไฟฟ้า เราแหล่งกำเนิดแสงต่างๆ มากมาย มีไฟฉาย มีไฟหน้ารถ มีไฟบ้าน มี ฯลฯ แสงจันทร์ก็เลยดูด้อยลงไป

แต่ส่วนหนึ่งมันก็เพราะเราไม่ได้นั่งอยู่นิ่งๆ ให้นานพอ ให้แสงจันทร์มันค่อยๆ ส่องกระทบสิ่งต่างๆ สะท้อนเข้าตาเราให้นานพอกระมัง … หลายครั้งถ้าเราทำแบบนั้นกลางป่ากลางเขา เราอาจจะเห็นเลยว่า แสงจันทร์มันก็สว่างและทำให้เราเห็นอะไรต่ออะไรได้มากพอดู

ก็เหมือนกับ “ความรู้” และ “ความเข้าใจ” ล่ะนะ เวลาที่เรา “รับรู้” มัน อาจจะเหมือนกับแสงไฟประดิษฐ์ต่างๆ ที่ทำได้เร็ว ทำได้ทันที เปิดสวิทซ์ปุ๊บก็ติดปั๊บ ไฟติดแล้วมองเห็นสว่างไสว … แต่ก็อยู่จำกัดกับที่แคบๆ เท่าที่แสงไฟประดิษฐ์หรือไฟฟ้าหล่านั้นจะส่องไปถึง


Moonlight Sonata, 2nd Movement

Moonlight Sonata, 2nd Movement

Continue reading

รีวิว: Nikon 1 – 6.7-13mm f/3.5-5.6 VR

[อัพเดท: 14 กันยายน 2013] เพิ่มรูปถ่ายเปรียบเทียบกับ D800+24-120 f/4 N


สิ่งที่ทำให้ผมอึดอัดมาก เวลาจะต้องใช้ Nikon 1 เป็นกล้องหลักหรือกล้องตัวเดียวเวลาไปเที่ยว ก็คือ “การที่มันไม่มี Ultra-Wide” ทั้งๆ ที่ด้วยความที่เซ็นเซอร์มันเล็ก มันน่าจะ “เกิดมาเพื่อสิ่งนี้” .. คิดดูสิ Depth-of-Field (DoF) มหาศาลโดยธรรมชาติซะขนาดนั้น … และแล้วด้วยเลนส์นี้ ความต้องการของผมก็เป็นจริง เพราะมันคือ Ultra-Wide Zoom ที่ให้ Field-of-View (FoV) เทียบเท่า 18-35mm


DSCF0635.jpg

หน้าตาของ 6.7-13mm f/3.5-5.6 .. Product Shot แบบบ้านๆ


Disclaimer เกี่ยวกับรูปถ่าย: ทุกรูปที่ลงในบทความนี้ ไม่มีรูปไหนที่ “จบหลังกล้อง” ทุกรูปถ่ายเป็น JPEG Normal จากกล้อง ไม่ก็ RAW (ภาพที่แสงยากๆ มีความต่างแสงเยอะๆ ถ้าใช้ JPEG มีโอกาสข้อมูลหายสูง ก็จะถ่าย RAW ไว้) และทำต่อนิดหน่อยเท่าที่ไฟล์มันจะทำต่อได้ใน Lightroom เพื่อให้เห็นผลจากการใช้งานจริงในแบบ Real-World Usage ไม่ใช่เน้นแบบ Lab-Test รูปทั้งหมดสามารถดูรูปใหญ่ได้ที่ Flickr ซึ่งผมลงไว้ที่ Photoset นี้ [Review] Nikon 1 – 6.7-13mm f/3.5-5.6 VR ซึ่งตอนนี้มีรูปเท่ากับที่ลงในบทความนี้ แต่อาจจะเพิ่มในอนาคต (ซึ่งจะลงใน Flickr แต่ไม่เอามาลงเพิ่มในบทความนี้แล้ว)


เลนส์ตัวนี้นับเป็นเลนส์ที่ผมตั้งตารอมากที่สุดในบรรดา Line up ที่ประกาศตัวออกมาล่วงหน้าของ Nikon 1 ทั้งหมด ด้วยความที่ผมเป็นคนชอบถ่ายเลนส์มุมกว้างมาก (ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง รวมถึงประเด็นปรัชญาแบบที่เคยเขียนไว้ในบทความ “มุมกว้าง” ด้วย) ผมก็เลยสั่งร้านประจำไปว่ายังไงๆ ก็ต้องสั่งให้ผมตัวนึงนะ


DSC_0283.jpg

ท้องฟ้า หน้าผา ทะเล
สถานที่: Centara Grand Beach Resort & Villas (กระบี่)

Continue reading

รีวิว: Nikon 1 – 18.5mm f/1.8

ผมถือว่า

ไม่มีระบบกล้อง-เลนส์ไหนจะสมบูรณ์ หากปราศจาก “​Normal Prime ไวแสง”

ดังนั้นผมเลยขอเปิดซีรี่ส์บทความ “Nikon 1 – The 3 Lenses After” ด้วยเลนส์ตัวแรกที่ออกมา ก็คือ Nikkor 18.5mm f/1.8 ซึ่งเมื่อใส่กับ Nikon 1 ที่มี CX Sensor (Crop factor = 2.7) แล้วจะได้ Field of View เทียบเท่ากับเลนส์ 50mm ทำให้ถือได้ว่า “นี่คือเลนส์ Normal Prime ไวแสง” ตัวแรกของระบบ Nikon 1


DSCF4802.jpg

Nikon 1 – Nikkor 18.5mm f/1.8 บนโต๊ะเปื้อนฝุ่น


Disclaimer เกี่ยวกับรูปถ่าย: ทุกรูปที่ลงในบทความนี้ ไม่มีรูปไหนที่ “จบหลังกล้อง” ทุกรูปถ่ายเป็น JPEG Normal จากกล้อง และทำต่อนิดหน่อยเท่าที่ไฟล์ JPEG Normal มันจะทำต่อได้ใน Lightroom เพื่อให้เห็นผลจากการใช้งานจริงในแบบ Real-World Usage ไม่ใช่เน้นแบบ Lab-Test รูปทั้งหมดสามารถดูรูปใหญ่ได้ที่ Flickr ซึ่งผมลงไว้ที่ Photoset นี้ [Review] Nikon 1 – 18.5mm f/1.8 ซึ่งตอนนี้มีรูปเท่ากับที่ลงในบทความนี้ แต่อาจจะเพิ่มในอนาคต (ซึ่งจะลงใน Flickr แต่ไม่เอามาลงเพิ่มในบทความนี้แล้ว)


ความรู้สึกแรกตั้งแต่เห็นเลนส์ตัวนี้ที่ร้านประจำ ก็คือ “ใหญ่ว่ะ” ซึ่งอันที่จริงแล้วก็ไม่ได้เกินความคาดคิดมากไปนัก เพราะเลนส์ไวแสงยังไงๆ มันก็ค่อนข้างใหญ่อยู่แล้วล่ะ ยิ่งไวแสงมากยิ่งใหญ่มากขึ้น … แต่ .. เอ จำได้ว่า Panasonic 20mm f/1.7 รุ่นแรกมันเหมือนจะเล็กกว่านี้นี่หว่า! โดยเฉพาะเมื่อเอามาใส่กับ Nikon V1 เห็นได้ชัดเลยว่ามันค่อนข้างจะใหญ่เมื่อเทียบกับตัวกล้อง ดังนั้นความหวังที่จะมีเลนส์ Normal ตัวเล็กๆ (อารมณ์ 50mm f/2 Summicron เทียบกับขนาดบอดี้ของ Leica M8/9) ก็จบไปเรื่องนึง


DSC_0047.jpg

เจ้าหมาน้อยทำหน้าแบบ “พ่อจาปายหนายยยอีกแย้ววว?”
สถานที่: บ้าน


Continue reading