เมื่อเดือนกันยายนปี 2011 Nikon ได้ออก “ระบบใหม่” คือ Nikon 1 หรือที่เรียกว่า “รูปแบบ CX” (CX Format) ซึ่งใช้ “เซ็นเซอร์ขนาดเล็ก” ที่มี Crop-Factor (หรือที่เราเรียกว่า “ตัวคูณ”) ที่ประมาณ 2.7 ที่ทำให้มันมี Depth-of-Field (DoF) กว้างมหาศาลโดยธรรมชาติ และทำให้ระบบทั้งระบบ (ไม่ใช่แค่ตัวกล้องนะ แต่คือ “กล้อง+เลนส์”) มีขนาดเล็กลงได้แบบมากมายเมื่อเทียบกับกล้อง Mirrorless ตัวอื่นๆ … โดย Nikon ได้ออกมาพร้อมกับเลนส์ 4 ตัวคือ 10mm f/2.8, 10-30mm f/3.5-5.6, 30-110mm f/3.8-5.6 และ 10-100mm f/4.5-5.6 PD-Zoom
แต่นี่เอง เป็นจุดเริ่มของเสียงวิจารณ์เยอะแยะมากมาย และเรื่องหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือ
- “ไม่มีเลนส์ไวแสง” (พวก f/1.x-f/2)
- “ไม่มีเลนส์มุมกว้าง” (กว้างกว่า 28mm)
- “ไม่มีเลนส์นอร์มอล” (เทียบเท่า 35 หรือ 50mm ซึ่งมักจะเป็นเลนส์ไวแสงด้วย) และ
- “เล่นชัดตื้นหรือ Shallow DoF ไม่ได้” (เป็นผลมาจากการไม่มีเลนส์ไวแสง และเซ็นเซอร์เล็ก)
- “ไม่มีเลนส์เฉพาะทาง” (เช่น ถ่ายภาพบุคคล ซึ่งมักจะหมายถึงเลนส์ระยะเทียบเท่า 85-135 ที่ไวแสง เล่นชัดตื้นได้ หรือเลนส์มาโคร)
Nikon V1 และเลนส์ 6.7-13mm f/3.5-5.6, 10-30mm f/3.5-5.6, 30-110mm f/3.8-5.6, 18.5mm f/1.8 และ 32mm f/1.2
แล้วก็ยังมีเรื่องอื่นๆ อีกมาก เช่น คุณภาพของภาพที่ได้ ก็ไม่ได้หนีจากกล้องคอมแพคมากมายเท่าไหร่นัก ถึงมันจะดีกว่าก็ตาม ด้วยความที่เซ็นเซอร์มันใหญ่กว่าคอมแพคอย่าง P7000 แค่เท่าตัวเท่านั้น … ไม่ใช่แค่นั้น หลังจากนั้นไม่นาน Sony ก็ยังเชือด Nikon 1 นิ่มๆ ด้วยการออก “คอมแพคเซ็นเซอร์ใหญ่” แท้ๆ อย่าง RX100 ซึ่งใช้เซ็นเซอร์ขนาดเท่ากับ Nikon 1 ออกมาอีก .. นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องคอขาดบาดตายอย่าง “ราคา” ที่ต้องยอมรับว่า Nikon 1 – V1 & V2 นี่แพงมากจริงๆ เมื่อเทียบกับระบบอื่นๆ เล่นเอาขายแทบไม่ออกจนกระทั่งต้องลดราคามาแบบครึ่งๆ จากราคาเปิดตัวโน่นเลยถึงจะมีคนเล่น (ผมเป็นคนหนึ่งที่ซื้อ V1 ตอนที่ออกใหม่ๆ และไม่ซื้อ V2 …. จะรอดู V3 ซึ่งตอนนี้ก็ยังเงียบผิดปกติ)
Continue reading